kynoblog

Het gevoelsleven van dieren

Te dom om te voelen? Het raadselachtige gevoelsleven van dieren door Dagmar van der Neut uit het juli/augustusnummer 2005 van Psychologie Magazine gaat over onderzoeken naar emoties in het dierenrijk, en geeft een paar – nogal uiteenlopende – meningen van wetenschappers weer. Onder andere van de Amerikaanse neurowetenschapper Jaak Panksepp, die ook in het boek Denken als de dieren van Temple Grandin veelvuldig wordt aangehaald. Volgens hem ligt de oorsprong van gevoelens in hersengebieden die mensen delen met alle andere zoogdieren, en hebben dieren daarom wel degelijk gevoel. Neuropsycholoog Bob Bermond van de Universiteit van Amsterdam heeft heel andere opvattingen. Omdat een dier niet kan reflecteren op zijn ervaringen en niet kan fantaseren, heeft hij geen gevoelens en kan hij niet lijden, redeneert hij. Op de vraag “Als dieren toch geen leed ervaren, maakt het dan eigenlijk ook niet meer uit hoe we ze behandelen?” antwoordde hij:

Dat is een heel andere vraag. Sommige mensen vinden het leuk om bushokjes in elkaar te schoppen. Van dat hokje weet ik zeker dat het daar niet onder lijdt. Maar ik vind het toch niet goed.

En deze meneer heeft zelf twintig jaar katten, eh… bushokjes gehad.

Het artikel is overigens wel degelijk de moeite waard om te lezen.