kynoblog

Meneer Maus

De ondertitel van Meneer Maus (Marian Werkman) is ‘Het nieuwe leven van een vrolijke en ondernemende Jack Russell Terriër’ en dat beschrijft al aardig waar het over gaat.

Maus wordt op zesjarige leeftijd uit het asiel gehaald, en Marian ontdekt al gauw dat hij nog wel het een en ander te leren heeft over het leven. In korte hoofdstukjes beschrijft ze in relativerende stijl de leuke en minder leuke situaties waarmee ze hierbij te maken krijgt. Het boek pretendeert niet een deskundige handleiding voor het opvoeden van een hond te zijn, het is niet meer maar ook niet minder dan een weergave van de persoonlijke ervaringen van de schrijfster met haar hond, en daarmee is het een goed leesbaar en voor veel mensen vast herkenbaar verhaal geworden.

Een van de leukste dingen van dit boek is dat er zo overduidelijk de betrokkenheid van de schrijfster bij het welzijn van Maus uit blijkt. Ze gaat actief op zoek naar mogelijkheden om hem over de drempels die hij nog niet heeft leren nemen heen te helpen en is daarin behoorlijk creatief, zonder ooit meer van hem te vragen dan hij aankan.

Mij blijft het verhaal bij over de cursus waar Marian met Maus naar toe gaat: rondjes sjokken in hondenweer door de modder met een commando’s roepende instructeur… hmm… héél herkenbaar… Ik moet Marian nageven dat ze heel wat sneller doorhad dan ik destijds dat er vast leukere manieren moesten bestaan om een hond iets te leren.

Kortom, je zou elke asielhond zo’n nieuw leven toewensen.
Maus heeft een eigen website en een deel van de opbrengst van het boek gaat naar andere asielhonden.